Ik kreeg een whatsapp bericht 
van mijn Airbnb host
. Een filmpje met een persoonlijke begroeting . Hij vertelde dat we erg welkom waren in zijn huis. Hij zou er niet zijn, maar beneden woonde Kiki 
en zij zou ons goed verzorgen. Mijn hart
liep over van liefde door dit digitale, maar warme onthaal 
en ik kon niet wachten tot ik Kiki zou ontmoeten
. Een dag later reden 
we de straat in waar onze Airbnb zou zijn. Het appartement was pal naast de Grieks-Orthodoxe kerk 
en zou een prachtig dakterras hebben.De lieve vrouw stond al buiten voor de deur.
Kiki sprak geen woord Engels, maar met gebaren en Griekse klanken begeleide ze ons naar boven
. Over het terras was geen woord gelogen, want het was enorm 
en het had een adembenemend uitzicht. Elke keer als ik Kiki die week tegen kwam, baalde ik dat ik alleen een mager “Yassas” kon uitkramen. Op de laatste dag gaf ik haar een doosje stroopwafels. Haar ogen straalde en ze wenkte 
ons naar binnen. Ze kwam net terug van de kerk en daar was natuurlijk veel gezelligheid en ook 
cake. We kregen ieder een stuk voor ons neus 
. Ongemakkelijk staarde we Kiki aan en af en toe gebaarde ik iets ter ondersteuning van mijn Engelse woorden. We lachten wat en namen afscheid
. Dat was het moment (of was het al 8976 keer eerder?) dat ik bedacht om Grieks 
te gaan leren. Hoeveel leuker had dit moment dan geweest?! 
Nafplion was vroeger de hoofdstad van Griekenland, dus ik had hoge verwachtingen. Vanaf het vliegveld van Athene reden we er in twee uurtjes naar toe. Nafplion straalt allure uit. De straten zijn met marmer geplaveid en de gebouwen zijn van het indrukwekkende Veneziaanse soort. Dit is een stad waar mensen uit Athene een weekendje komen om de stad te ontvluchten. Het is dan ook net alsof je op een Grieks eiland bent. De smalle straatjes staan volgepropt met tafeltjes en er zijn souvenirwinkeltjes met zonnebrillen en fladderende sjaals. Er is een brede boulevard waar je over kunt flaneren. Uiteraard staat deze vol met terrassen, zodat je de zon onder kunt zien gaan achter de bootjes en het aangrenzende eiland Bourtzi.
Na even zoeken vonden we de hoge trap die naar het strand zou leiden. Het strand bestaat uit grove kiezels, maar de aanwezige beachclub Blublanc heeft het voorzien van hippe loungestoelen en strandbedjes. Het ligt verscholen achter het stadscentrum en als je de berg over klimt met de hoge trap, dan voelt het als een waar paradijsje.
Als je echt van strandleven houdt, kun je naar Karathona Beach. Dit strand ligt een paar kilometer ten zuiden van Nafplion. Hier heb je een strook vol met beachclubs. Het is een heerlijk strand voor aan het begin van je vakantie. Als je eenmaal gewend bent aan echt Grieksblauw water, dan word je hier niet blij meer van. Maar deze plaats is nog maar het begin van de Peloponnesos, dus je moet sowieso door!