museum

Het voelt als het einde van de wereld op deze magische plek. Vanaf hier heb je een prachtig uitzicht over de Egeïsche zee. Als je vanuit Athene hier naar toe komt gereden, zie je hoe bosrijk de omgeving is. En dan opeens staat hij daar! Ik ben vooral dol op de Mythe die hier aan vast zit. Het verhaal waar koning Aegeus zichzelf de zee in stortte toen hij dacht dat zijn zoon was opgevroten door het monster van Knossos. Een dramatisch, maar belangrijk verhaal, omdat dit de naam van de Egeïsche zee verklaart.

Aan de andere kant van het schiereiland kijk je op een prachtige baai waar zich het Greco hotel heeft gevestigd. Ik ben daar niet naar beneden geweest, maar het ziet er prachtig uit. De zee is kalm omdat de baai wordt omlijst door heuvels als een soort windscherm. Het gehele strand is van dit luxe hotel. Hier wil je wel een paar dagen zijn. Dit strand staat voor de bewoners van Attica hoog aangeschreven omdat hier het water het schoonst van de provincie is. Ergens anders zwemmen doe je eigenijk niet. Ik hield het vandaag bij het terras dat onderaan de tempel staat. Vanaf hier kun je, met een glas wijn in de hand, naar het schimmenspel kijken als de zon langzaam de zee in zakt.