Ikaria is het Griekse eiland waar tijd niet bestaat. Het valt onder de “blue zone” waar mensen het langst en gelukkigst leven. Dit authentieke eiland ligt naast het populaire Samos, heeft een vliegveld en is toch nog onder de radar gebleven van het massatoerime.
Steeds weer als ik aan een Griek vertelde dat ik naar dit eiland wilde gaan, vertelde deze het verhaal over de bakker waar je zelf je brood van de schappen moet halen. Hier zou je niet op service kunnen rekenen, want alles gaat hier op ieders eigen tempo. In Amsterdam ga ik regelmatig naar een koffietent met de naam Ikaria. De eigenaar heeft lange tijd op het eiland gewoond en zijn service is maximaal. Dus hoezo die Mythe over het Ikariaanse slakkentempo? Ik nam de boot vanuit Samos om de waarheid te achterhalen.
Wanneer je wilt eilandhoppen vanaf Samos heb je drie mogelijkheden om Ikaria te bereiken
We namen de snelle boot vanaf Samos in de kleine haven van Pythagoreio en waren binnen 1,5 uur op Ikaria. Je kunt ook de tragere boot nemen vanuit Samos stad of Karlovassi (2,5 uur). Let op dat de boten niet dagelijks gaan, dus zoek dit goed uit via de websites van Dodekanese Seaways (snelle boot) en Hellenic Seaways. Je kunt natuurlijk ook naar de verschillende verkooppunten op Samos.
Onze boot arriveerde aan de zuidkant van het eiland in de haven van de hoofdstad Agios Kirykos. Het voelde als een rustig dorp waar in het vroege seizoen nog niet veel gebeurt. Er zijn enkele terrasjes, smalle straatjes, trappetjes en een kerk. Plaatje compleet, maar wij hadden een hotel geboekt in een fijn kustplaatsje enkele minuten oostwaarts. Voor 8 euro bracht de taxi ons naar Hotel Marina in Therma.
Hotel Marina staat gepositioneerd op de heuvel waardoor je prachtig uitzicht hebt over de baai.
Vanachter de weelderige bloemen op het hotelterras kun je alle gasten in het dorp in de gaten houden. Beneden bij het kiezelstrandje heb je een aantal authentieke Griekse cafés en tegen de middag openen ook de 3 taverna’s. Onder het hotel bevindt zich de warmwaterbron waar alles om draait in Therma. Het is een afgebakend, rotsachtig stuk zee waar je warme stroming kunt voelen. Ik vond het doodeng door het rode gesteente, maar veel Grieken komen speciaal voor dit helende bad naar Therma.
Na 2 dagen ken je het hele dorp (en andersom)
Wat is het fijn thuiskomen bij Marina Hotel. De gastvrouw Marina en haar rechterhand Anastasia staan 24/7 voor je klaar en voor 5 euro kun je zelfs een heerlijk ontbijtje krijgen op het prachtige terras. Deze vriendelijke prijzen passen perfect bij deze plek. De opgefriste zeventige-jaren-stijl van de accommodatie is precies waar ik aan denk bij een Grieks hotel uit mijn jeugd en voelt heel vertrouwd. Het is niet luxe, maar wel comfortabel. Ideaal voor mijn korte verblijf op het eiland.
Seychelles beach is het strand waar iedereen het over heeft
De tweede dag had Marina een huurauto geregeld en gingen we meteen naar de hotspot van Ikaria. Seichelles beach is het strand waar iedereen het over heeft. Zoals de naam al zegt is het water zo blauw als op de Seychelle, maar ik noem het gewoon Grieksblauw. Verwacht geen borden die je naar dit populaire strand leiden en ook geen grote parkeerplaats. Maar zeker in het hoogseizoen kun je je wel laten leiden door de vele geparkeerde auto’s. Via een rotsachtig pad kun je richting de zee lopen. Het is een beetje klauteren, maar als je een beetje goed ter been bent, is dit een makkie. Tot het laatste moment van de wandeling (10 minuten) blijft het een zoektocht naar het paradijselijke strand. Uiteindelijk zul je ontdekken dat je links aan moet houden en na enkele sprongetjes over witte, gepolijste rotsen zul je het kleine paradijsje bereiken. Met nadruk op “klein”! Ik durfde mij geen voorstelling te maken van hoe het in augustus zal zijn, maar nu was het hemels.
Via een Walkie-Talkie spreekt hij met zijn moeder in de keuken
Een klein eindje verder kom je in het dorpje Magganitis. Bij het fotogenieke haventje staat de taverna Sto gialokanei fourtouna. Het ziet er sprookjesachtig uit en deze plek, dat meer weg heeft van een piratennest, heeft meer te bieden dan ik dacht. De gastheer met surflook heeft een hotline via een walkie-talkie met zijn moeder boven in de keuken. We hebben hier heerlijk gelunched en uiteraard heb ik nog even met de Griekse mama gekletst. Vergeet geen foto’s te maken vanaf het haventje met het kerkje op de achtergrond. Plaatje!
Dag 3 gingen we de noordkant van Ikaria verkennen
De wegen zijn goed te berijden, maar rechte wegen zijn het niet. De afstanden die kort leken, bleken toch best vermoeiend door de talloze bochten. Maar vooral als bijrijder kun je je vergapen aan het uitzicht. We moesten eerst over de hoge berg heen waardoor we letterlijk door de wolken gingen. De omgeving was prachtig groen en de dorpjes zijn van veraf schilderachtig om te zien. Je ziet niet veel van het dorp wanneer je er doorheen rijdt, aangezien alle huizen tegen de helling naar beneden zijn gebouwd. Voor een goede indruk moet je dus echt stoppen en afdalen naar de rest van het gehucht.
Wij stopten in Karavostmo. Dit dorpje is zeker niet gepolijst en ook hier moet je allerlei begroeide trapjes en paadjes door om de huisjes te kunnen bewonderen. Stuk voor stuk zijn het kunstwerkjes in de breedste zin van het woord. Bij een weelderige tuin met bloemen sprak ik een oude dame aan (zou ze 100 zijn?). Ze vertelde mij over haar twee huizen die nu van haar kinderen zijn. Uiteindelijk liep ik met haar naar de kippenschuur waar ik een zakje verse eieren mee kreeg. Dit is wat je kunt verwachten als je naar Ikaria komt! Heel Grieks.
Ga je eilandhoppen vanaf Samos dan kun je ook arriveren in Noord Ikaria: Evdilos
Evdilos is de havenplaats waar de grote veerboten binnenkomen vanuit Samos-stad en Karlovassi. Dit is echt wel een eind van de hoofdstad en de plek waar ons hotel is. Maar als je komt voor de bredere zandstranden, dan zit je aan deze kant wel goed. Evdilos op Ikaria heeft enkele gezellige straatjes en een aantal terrasjes bij de haven. Leuk voor een drankje, maar voor een beetje vertier moet je in de trekpleister Armenistis zijn. Rondom deze populaire (toeristischere) plek op het eiland vind je de zandstranden en beachclubs. Wanneer je van levendigheid houdt, dan is begin Juni nog wat vroeg in het seizoen. Wij vonden de rust heerlijk.
Ikaria is best groot en kun je onmogelijk “even” afvinken
Wat ik een leuk plekje vond aan deze kant van Ikaria is Taverna Kialaris. Het voelde verstopt en toch wisten mensen het te vinden. Het ligt in een leuke hoek waar Grieken komen zwemmen (geen echt strand) en er staat een heel Grieks kerkje op de pier waar je zeker mee op de foto wilt.
Tegen het einde van de middag gingen wij weer terug naar de zuidkant van het eiland waar het knusse dorpje Therma op ons lag te wachten. Na het avontuur in het noorden viel het het hemelse gevoel hier extra op. De kustlijn in het Noorden is ruiger en het water is wild (vaak, niet altijd). Het baaitje van Therma ligt fijn afgeschermd.
Ikaria is best groot en kun je onmogelijk “even” afvinken. Maar een goede indruk van de relaxte sfeer en de natuur is mogelijk in een dag of 3. Eilandhoppen vanaf Samos naar Ikaria is succes verzekerd!
Meer lezen over Grieksblauwe bestemmingen? Lees dan ook:
Meteen dit avontuur plannen?
handige links: